Արդէն հասած էր Սուրիոյ Պատանեկան Միութեան Ընդհանուր Վարիչ Մարմինին կազմակերպած տարեկան բանակումին մեկնելու պահը, որուն բոլոր պատանիները կազմ ու պատրաստ կը սպասէին։ Այս տարի, բանակումներուն մասնակցութիւնը խրախուսիչ էր: Քեսապի սիրտը կրկին տրոփեց հայկականութեամբ: Կազմակերպուեցան երկու բանակումներ, որոնք անցնող տարիներէն տարբեր էին։ Առաջինը «Խանասոր» բանակումն էր, որուն իրենց մասնակցութիւնը բերին 3-րդ, 4-րդ եւ 5-րդ կարգերը, ՀՄԸՄ-ի բանակավայրին մէջ, 22-28 Օգոստոսին: Երկրորդը՝ «Նիկոլ Դուման» բանակումը, որ տրամադրուած էր առաջին եւ երկրորդ կարգերուն, ՍՕԽ-ի «Կազդուրման Կայան»-ին մէջ, 24-28 Օգոստոսին։
Զոյգ բանակումներուն մասնակցեցան 262 պատանիներ, Սուրիոյ տարբեր շրջաններէն՝ Հալէպէն, Դամասկոսէն, Քեսապէն, Լաթաքիայէն եւ Գամիշլիէն։
Պատանիները ամբողջ շաբթուան վրայ երկարող ճոխ եւ մտերմիկ մթնոլորտի մէջ ապրեցան, ծանօթացան նոր ընկեր-ընկերուհիներու, սորվեցան նոր երգեր եւ կանչեր, ինչպէս նաեւ մանրամասնութեամբ տեղեկացան հայ ֆիտայիին կեանքին ու գործունէութեան ընդհանրապէս։
ՍՊՄ-ը կրցաւ յաջողցնել 309 անդամներով (պատանիներ եւ պատասխանատուներ) երկու բանակումներ, որովհետեւ ունէր յանձնառու պատասխանատուներ, դաստիարակ կազմ, որոնք մէկզմէկու գործը ամբողջացնելով եւ մէկ բռունցք դառնալով յաջող աւարտին հասցուցին միութեան կազմակերպած տարեկան բանակումը։
Բայց ո՞վ է տիպար պատանին։ Կարելի՞ է բնորոշել զայն բառերով։
Իմ փորձառութենէն մեկնած տիպար պատանին ան է, որուն աչքերուն երբ նայիս, կը տեսնես զօրութիւն, գիտակցութիւն, ընկերասիրութիւն ու հայու ոգի։
Պատանին երբ հոգւով-սրտով երգէ յեղափոխական երգերն ու կանչերը կը ցնցէ քեզ։ Երբ զրոյցներու մասնակցի՝ կ’ոգեւորէ քեզ իր արթուն միտքով:
Պատանին ունի նաեւ հարուստ ներաշխարհ եւ օրերու ընթացքին կը զարգացնէ ձիրքեր՝ պարել, երգել, ասմունքել, զաւեշտներու մասնակցիլ, բեմականացնել զանոնք եւ մարզական զանազան վարժութիւններ կատարել։
Յատկանշական էր մասնակցութիւնը Գամիշլիի մեր ընկեր-ընկերուհիներուն, որոնք յատկապէս այս տարի կրցան մաս կազմել տարեկան բանակումին՝ ի հեճուկս բոլոր դժուարութիւններուն։
Բանակում մը աւարտ չի կրնար ունենալ առանց խարուկահանդէսի, որուն ընթացքին պատանիները կ’ամփոփեն իրենց ամբողջ շաբթուան յայտագիրն ու տարուան աշխատանքը, ապա կը փակեն զայն «Մշակ Բանուոր» քայլերգով։
Մասնակիցներուն զգացումները խառն էին՝ թէ՛ ուրախ, եւ թէ՛ տխուր։ Պատանիները ուրախ էին, որովհետեւ միասին հաճելի շաբաթ մը ամբողջացուցին, սակայն բաժանումի պահը դժուար էր։
Վերջապէս մեր խորին շնորհակալութիւնը կը յայտնենք խոհարար մեր ընկերուհիներուն, որոնք համեղ ուտելիքներ պատրաստեցին իրենց դալար ձեռքերով, ինչպէս նաեւ մեր ծնողներուն, որոնց շնորհիւ բանակավայրը լուսաւորուեցաւ 262 լոյսերով: Շնորհակալութիւն, սիրելի՛ ծնողներ։
Այո՛, պատանիները թնդացուցին Քեսապը, եթէ հարկ ըլլայ իրենց ներուժով կրնան թնդացնել նաեւ մեր ողջ ներաշխարհը։
Աւօ Պօղոսեան