Մարած կրակներու
մոխիրներով մի՛ զբաղիր
Նոր կրակ մըն ալ դո՛ւն վառէ
Դեղնած տերեւներով
մի՛ պարապիր
Թօշնած ծաղիկներով
մի՛ տագնապիր
Նոր ծառ մը – նոր ծաղիկ մըն
ալ դո՛ւն տնկէ
Հին առասպելներու հոսանքն
ի վեր մի՛ նաւարկեր
Նոր դիւցազներգութիւն մըն ալ
դո՛ւն կերտէ
Նոր հերոս մըն ալ դո՛ւն ստեղծէ
Լուռ հրաբուխներու
գագաթին թառած
Լիճերուն մէջ մի՛ լողար
Հրաբուխ մըն ալ
Նոր հրաբուխ մըն ալ
Նոր հրաբուխ մըն ալ դո՛ւն եղիր
Եւ գաղափարի լաւաներով
խաւարները փարատէ՛
Ժանգոտած կղպանքներով
մի՛ մաքառիր
Փակ դռներով մի՛ պայքարիր
Լուսաւոր հորիզոններու վրայ
բացուող
Նոր դուռ մըն ալ դո՛ւն եղիր
Մարած կրակներու մոխիրներով
մի՛ զբաղիր
Մի՛ վարանիր – վառէ՛
Ճրագ մըն ալ
Կրակ մըն ալ դո՛ւն վառէ։
Իգնա Սարըասլան