Հայ պուլկարագիր բանաստեղծ եւ արձակագիր Սեւտա Սեւան (Ֆրանսուհի ՊահչէՃեան) ծնած է 1939-ին, Պուլկարիոյ Պուրկաս քաղաքը: Նախնական կրթութիւնը ստացած է տեղւոյն հայկական վարժարանին մէջ, ապա աւարտած է Սոֆիայի պուլկարական բանասիրութեան համալսարանը: Քանի մը տարի աշխատած է երիտասարդական «Նարոտնա մլատէժ» թերթի խմբագրութեան մէջ: Ստեղծագործած է 1962-էն սկսեալ Սեւտա Սեւան ծածկանունով. Սեւտան կը նշանակէ սէր, իսկ Սեւանը՝ Հայաստանի ամենամեծ լիճը՝ յայտնի իր զուլալ ու քաղցրահամ ջուրով։ Գրական գործունէութիւնը սկսած է բանաստեղծութեամբ: Իր անդրանիկ ժողովածուն լոյս տեսած է 1969-ին «Քար Քարի Վրայ» խորագիրով: Սեւտա Սեւանի առաջին արձակ երկն է «Ռոդոսթո, Ռոդոսթո»ն, որ ջերմ ընդունելութեան արժանացած է պուլկարացի ընթերցողին կողմէ եւ հետագային հայերէնի թարգմանուած եւ տպագրուած է «Գարուն» ամսագրին մէջ: Գրած է նաեւ «Ինչ Որ Տեղ Պալքաններում» եւ «Տէր-Զօր» վէպերը: Անոր ստեղծագործութիւններուն մէջ ներկայացուած են Մեծ Եղեռնը, զօրավար Անդրանիկի եւ պուլկարական զօրամասերու ազատագրական միատեղ գործողութիւնները պալքաններու մէջ:1988-ին, ան գրած է Պուլկարիոյ մէջ նկարահանուած «Ցեղասպանութիւն» վաւերագրական շարժապատկերի նիւթը:
Սեւտա Սեւան յայտնի է իր հայանպաստ հասարակական գործունէութեամբ: 1988-էն ետք բազմիզս այցելած է Հայաստան եւ մասնակցած տեղւոյն հասարակական-քաղաքական, մշակութային կեանքին: 1994-1999 թուականներուն եղած է Հայաստանի գործերու ժամանակաւոր հաւատարմատարը Պուլկարիոյ մէջ, 1999-2005-ին՝ արտակարգ եւ լիազօր դեսպանը:
6 Մայիս 2003-ին, Հայաստանի գրողներու տան մէջ կայացած «Ռոդոսթո, Ռոդոսթո», «Ինչ-Որ Տեղ Պալքաններում» եւ «Տէր Զօր» եռահատոր վէպի ամբողջական հրատարակութեան շնորհանդէսի ընթացքին պուլկարահայ գրողը յայտարարած է.«Կարօտից էր, որ ես պուլկարերէնով գրեցի հայերէն վէպ, կարօտից էր, որ եկայ Հայաստան, կարօտից դարձայ Հայաստանի քաղաքացի: Դա վեց հարիւր տարուայ կարօտ է, որովհետեւ իմ նախնիները Արեւմտեան Հայաստանից ճարահատեալ հեռացել են հարիւրաւոր տարիներ առաջ»:
Սեւտա Սեւան առաջին սփիւռքահայն էր, որ ստացաւ Հայաստանի Հանրապետութեան քաղաքացիի անձնագիր՝ յանձնելով պուլկարական անձնագիրը:
Նայիրի Ազարիկեան