Հայ երաժշտութիւնը մեր ժողովուրդի պատմութեան մէջ առանցքային դեր եւ տեղ ունի: Գուսաններն ու աշուղները, օրին, իբրեւ մշակոյթին կեանք եւ ոգի ներարկողներ, իրենց ստեղծագործութիւններով հայ մշակոյթի մշակուած հողին մէջ անուրանալի աւանդ մը ձգած են` քաջ իմանալով, որ անոնք հայապահպանման առաքելութեան նպաստող ազդակներ են:
21 Սեպտեմբեր 1969-ին, Քորթոպա քաղաքին մէջ (Արժանթին), Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութեան «Արմենիա» Երիտասարդական Միութեան խումբ մը անդամներուն կողմէ կը կատարուի «Գուսան» նուագախումբի հիմնադրութիւնը:
Նկատի առնելով, որ Սփիւռքի ափերուն այնքան դիւրին չէր հայ մշակոյթին շուրջ ժողովուրդը համախմբել, եւ գիտնալով, որ այսօր եւս դժուար է նորահաս սերունդը համախմբել, «Գուսան» նուագախումբը յառաջացաւ, նուագել սկսաւ ու պայծառ շարունակականութիւն հաստատեց, որպէսզի երիտասարդութիւնը հեռու չմնայ մեր մշակոյթի ակունքէն:
Ներշնչուած հայ երաժշտական հարուստ ժառանգութենէն, ան առաջին նուագախումբը եղաւ Հարաւային Ամերիկայի մէջ, որ զուտ հայկական գործիքներով տարածեց հազարամեայ հայ մշակոյթը:
Սարոյեանի հաստատումով, ուր որ երկու հայ իրարու հանդիպին, հոն նոր Հայաստան կը կառուցեն։ Ահաւասիկ, այսօր, հեռաւոր Գորտոպայի մէջ, «Գուսան»ի հայ երաժիշտներուն տաղանդին եւ կամքին շնորհիւ հայրենիքը կը վերածաղկի մեր հոգիներուն ու սրտերուն մէջ։ Այս նուագախումբը նուագած է հայ գաղութներ այցելող հռչակաւոր զանազան երգիչներու հետ: Երկար տարիներու ընթացքին ներկայացած է Արժանթինի, Ուրուկուէյի եւ Պրազիլի հայկական բեմերուն վրայ, ինչպէս նաեւ տեղական շրջանակներու մէջ՝ համերգներով, հեռատեսիլի ու ձայնասփիւռի զանազան յայտագրերով:
Նուագախումբը հրապարակած է առաջին պաշտօնական ալպոմը, նուիրուած հայ հերոս Արամ Երկանեանի յիշատակին: Ներկայիս «Գուսան» նուագախումբը իր տասնհինգ անդամներով կը շարունակէ իր մշակութային գործը տարբեր ներկայացումներով ու համերգներով։