32 տարի առաջ՝ 23 Օգոստոսին, Հայաստանի Գերագոյն Խորհուրդի առաջին նստաշրջանին ընդունուեցաւ Հայաստանի Անկախութեան հռչակագիրը, որով Հայաստանի անկախ պետականութեան հաստատման գործընթացին սկիզբը դրուեցաւ: Հռչակագրին մէջ արձանագրուած է. «Հայկական Խորհրդային Սովետական Հայաստանի Գերագոյն Խորհուրդը` արտայայտելով Հայաստանի ժողովուրդին միասնական կամքը, գիտակցելով իր պատասխանատուութեան հայ ժողովուրդի ճակատագրին առջեւ համայն հայութեան իղձերու իրականացման եւ պատմական արդարութեան վերականգնումին մէջ, ելլելով մարդու իրաւունքներու համընդհանուր հռչակագիրի սկզբունքներէն եւ միջազգային իրաւունքի հանրաճանաչ ձեւաչափերէն, կենսագործելով ազգերու ազատ ինքնորոշման իրաւունքը, հիմնուելով 1989 թուականի 1 Դեկտեմբերի «Հայկական Խորհրդային Սովետական Հայաստանի եւ Լեռնային Ղարաբաղի վերամիաւորման մասին» Հայկական ԽՍՀ Գերագոյն Խորհուրդի եւ Լեռնային Ղարաբաղի Ազգային խորհուրդի միատեղ որոշման վրայ, զարգացնելով 28 Մայիս 1918-ին ստեղծուած անկախ Հայաստանի Հանրապետութեան ժողովրդավարական աւանդոյթները, խնդիր դնելով ժողովրդավարական, իրաւական հասարակարգի ստեղծումը, ԿԸ ՀՌՉԱԿԷ անկախ պետականութեան հաստատման գործընթացի սկիզբը»: ՀՀ Անկախութեան մասին հռչակագիրը բաղկացած է 12 կէտերէ: Մեկնելով Հայաստանի անկախութեան մասին հռչակագիրին դրոյթներէն` խորհրդարանը 21 Սեպտեմբերի 1991-ին որոշեց Հայաստանի տարածքին կազմակերպել հանրաքուէ` Խորհրդային Միութեան կազմէն դուրս գալու եւ անկախանալու նպատակով: Ընտրողներուն 99,5 %-ը քուէարկած է անկախութեան հռչակման ի նպաստ` 95% մասնակցութեան պարագայով: Հանրաքուէի արդիւնքներուն հիման վրայ 23 Սեպտեմբեր 1991-ին Գերագոյն Խորհուրդը Հայաստանը հռչակեց անկախ պետութիւն: Հայաստանի անկախութեան մասին հռչակագիրը Հայաստանի Հանրապետութեան հիմնադիր փաստաթուղթն է եւ Հայաստանի Հանրապետութեան Սահմանադրութեան հետ միասին անոր հիմնարար երկու փաստաթուղթերէն մէկը: Ան սահմանադրութեան հետ կը կազմէ մէկ միասնական ամբողջութիւն, քանի որ ՀՀ սահմանադրութիւնը խարսխուած է Անկախութեան մասին հռչակագրին մէջ ամրագրուած սկզբունքներու եւ նպատակներու վրայ:
