Մա­նուկ ամ­բողջ տա­րին իր պար­տէ­զին ծա­ռե­րը մշա­կե­լէ եւ խնա­մե­լէ ետք, հեր­կել, յօ­տել, դեղ սրս­կել եւ այ­լա­զան աշ­խա­տանք­ներ սկ­սաւ: Այդ բո­լո­րը…

Մանուշին ու Մանուկին բախտը միացուցած էր զիրենք Քեսապի մէջ: Անոնք խօսք տուած էին իրարու իրենց կեանքին երջանիկ ու դժուար օրերը…

Արեւի առաջին շողերուն հետ, Մանուկ՝ պարտէզի յատուկ լայնկեկ հագուստները հագած, գլխարկը գլխուն հազիւ երկու պատառ բերանը նետած, խաչակնքելէ ետք, ինքնավստահ…

Մենք խաղաղ էինք մեր լեռներուն պէս, քորոնան հողմի պէս ներս խուժեց վայրագաբար։ Բանաստեղծ Յ. Շիրազին ներողամտութիւնը պիտի խնդրէի, իր բանաստեղծութեան…

Ձմեռ է։ Փետրուար ամիս։ Քեսապի քաղցր առաւօտը ո՜ւր, քաղաքի առաւօտը ուր։ Քեսապ, երբ առաւօտեան աչքդ կը բանաս ու գարնան թէ…