Հա­մա­գու­մա­րը աւար­տած էր, եւ պատ­գա­մա­ւոր­նե­րը կա­մաց-կա­մաց կը վե­րա­դառ­նա­յին, որ­քան ալ մաս­նա­ւոր  սահ­մա­նա­փա­կում  նշա­նակ­ուած չըլ­լար անոնց կե­ցու­թեան: Աւե­լի կ’աճա­պա­րէ­ին Մի­աց­եալ Նա­հանգ­նե­րէն…

Հա­մա­գու­մա­րի եր­րորդ  եւ վեր­ջին օրն էր: Անոնք կ’ըն­թա­նա­յին նոյն անո­րո­շու­թեան մէջ, որ ի յայտ կու գար ժո­ղո­վա­կան­նե­րու գրե­թէ ան­կա­պա­կից ելոյթ­նե­րու…

Մանկութիւնս յիշելիս սիրտս դառնում է գինով, Ես մի ընկեր ունէի Լիպօ անունով… (Չարենց): Սփիւռքի մէջ կար եւ տակաւին կայ սերունդ…

Նախաճաշս աւարտած էի եւ  ժամի մը չափ ազատ էի մինչեւ  հերթական նիստը: Որոշեցի առիթէն օգտուիլ ու հրապարակ իջնել՝ հանդիպելու  «Անի» …

Համագումարի առաջին նիստը տեղի ունեցաւ Հինգշաբթի, 7 Դեկտ. 1989-ի առաւօտուն, պանդոկի մէկ սրահակին մէջ: Ներկաներուն թիւը,  սփիւռքահայ պատգամաւորներն ու Կապի…

Մեր արգիլուած գրականութեան ճամպրուկին մէջ կը գտնուէր տրցակ մը, որ ոչ մէկ  խորթութեան առարկայ կրնար ըլլալ եւ նախատեսուած էր ծառայելու…

Բոլոր նշանները ցոյց կու տային, որ Մոսկուա-Երեւան թռիչքը յաջողած էր, եւ ահա չորրորդ անգամ կը զգայի ոտքերուս տակ կը զգայի…

1971-ի Դեկտեմբերին էր, երբ օր մը պատահաբար հանդիպեցայ վաղեմի բարեկամիս եւ երբեմնի դպրոցական ընկերոջս՝ Արա Գրիգորեանին, աւելի ծանօթ՝ իբրեւ   Ara…

Մեր թռիչքը նախատեսուած էր Երեքշաբթի օրուան, ներքին ինչ-որ օդակայանէ մը, որուն անունը հիմա չեմ յիշեր: Երբ «ներքին» ըսուեցաւ, այնպէս կը…

Բաւական շրջեցանք Մոսկուայի ճամբաներուն վրայ, ուր գրեթէ ոչինչ կար տեսնելիք, այլ հարց, թէ ի՛նչ կրնար գտնել կամ տեսնել մէկը, որ…